Anna Skrzypek, „Nowy europejski system nadzoru finansowego – propozycje i plany”, Przegląd Europejski nr 1 (20)/2010

„Teraz albo nigdy. Musimy zbudować porozumienie polityczne wokół wzmocnienia nadzoru” – tak przewodniczący Komisji Europejskiej José Manuel Barroso apelował do przedstawicieli państw członkowskich podczas majowej konferencji 2009 r. Pouczał, że należy uczyć się na błędach i budować unijne struktury nadzoru i oceny ryzyka. „Lepszy nadzór nad międzynarodowym rynkiem finansowym jest niezwykle istotny ze względów etycznych i ekonomicznych […] Komisja przygotowuje obecnie rozwiązania, które pomogą odbudować zaufanie, ochronić przed kryzysami w przyszłości oraz wspierać rozwój i rynek pracy. Nowy system pomoże Unii Europejskiej oraz jej członkom uporać się zarówno z problemem instytucji o zasięgu międzynarodowym, jak również ogólnie pojętym ryzykiem systemowym”. Zdaniem unijnych przedstawicieli, doświadczenia związane z kryzysem finansowym ukazały niewydolność nadzoru finansowego zarówno w partykularnych przypadkach, jak i w całościowym podejściu do systemu finansowego. Obowiązujące rozwiązania w zakresie nadzoru nie były w stanie zapobiec sytuacjom kryzysowym, zapewnić zarządzania nimi oraz rozwiązać problemów z nich wynikających. Nadzór bazujący na modelach krajowych nie nadąża za rzeczywistością, w której europejskie rynki finansowe są zintegrowane i powiązane, a liczne przedsiębiorstwa finansowe działają na poziomie transgranicznym. Kryzys ujawnił poważne niedociągnięcia w zakresie współpracy, koordynacji i zaufania między krajowymi organami nadzoru, jak również w zakresie spójności ich działań.

Convert your PDF to digital flipbook ↗