W artykule podjęto próbę rekonstrukcji podstawowych sposobów definiowania komunikacji politycznej, ze szczególnym uwzględnieniem perspektywy interpretacyjnej. Wskazano na użyteczność kilku podejść jakościowych, akcentując fakt, iż pozwalają one na rozumienie istoty komunikowania politycznego, zwłaszcza z punktu widzenia adresatów komunikatów politycznych. Omówione zostały: symboliczny interakcjonizm, konstruktywizm oraz systemowo-pragmatyczna koncepcja komunikacji.
