Sebastian Kubas, „Negacja dorobku i zdobyczy węgierskiej demokratyzacji po 2010 roku”, Studia Politologiczne vol. 47

Ponad dwie dekady przeobrażeń demokratycznych w Europie Środkowej i Wschodniej są wystarczającym okresem, żeby zauważyć specyfikę zmian w poszczególnych państwach. W części z nich proces demokratyzacji prowadzi do skonsolidowanej demokracji, w innych przeżywa większe trudności, a w jeszcze innych nie powiódł się. Wybór tematu niniejszej analizy wiąże się z próbą zrozumienia tego, w jakim stopniu obecnie prowadzona demokratyzacja na Węgrzech, uważana wcześniej za prawidłową, uległa redefinicji po 2010 roku. Proces demokratyzacji w tym państwie, począwszy od 1990 roku, miał względnie linearny charakter i związany był z implementacją zasad i procedur charakterystycznych dla demokracji liberalnej. Jednakże w szóstych wyborach do Zgromadzenia Krajowego w 2010 roku węgierski elektorat poparł partię, która zanegowała liberalny wymiar demokracji i jest jednocześnie zwolennikiem tradycyjnego i konserwatywnego charakteru państwa. Celem artykułu jest analiza przeobrażeń, jakie dokonały się w węgierskim procesie demokratyzacji po 2010 roku i ich odniesienie do charakteru demokratyzacji Węgier we wcześniejszym okresie.

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Czytelnia, Jakość rządzenia i oznaczony tagami , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Możliwość komentowania jest wyłączona.