Radosław Grabowski, Udział prezydenta w procedurze zmiany konstytucji w państwach europejskich, Studia Politologiczne vol. 42

Spośród 45 współczesnych państw europejskich 33 to republiki. Na ich czele stoi prezydent, względnie prezydium – organy, którym przypisuje się w republice istotną rolę ustrojową. Nierzadko takie organy pełnią jednak liczne funkcje, a jednocześnie nie biorą udziału w procedurach o istotnym znaczeniu dla państwa. Tego rodzaju dysonans jest udziałem licznych prezydentów, którzy są w konstytucji określani mianem „strażników konstytucji”, a równocześnie przepisy nie zabezpieczają ich udziału w procesie zmiany konstytucji. Niekiedy udział prezydenta w tej procedurze jest czysto symboliczny, choć można wskazać systemy konstytucyjne, gdzie republikańska głowa państwa pełni istotne funkcje. Zwykle udział prezydenta w procedurze zmiany konstytucji jest związany z jego końcową fazą, co nie budzi wątpliwości, gdyż ogłaszanie aktów prawnych jest tradycyjnie prerogatywą głowy państwa. Analiza regulacji ustrojowych współczesnych państw europejskich pozwala jednak stwierdzić, że prezydent może brać udział w różnych fazach postępowania w sprawie zmiany konstytucji lub zostać z nich wyłączony.

Convert your PDF to digital flipbook ↗