Andrzej Pogłódek, Krystian Nowak, Służby specjalne w systemie politycznym Kirgustanu, Studia Politologiczne vol. 43

Proces uzyskiwania przez Kirgistan niepodległości rozpoczął się wraz z przyjęciem przez Radę Najwyższą Kirgiskiej SRR w dniu 15 grudnia 1990 r. „Deklaracji o suwerenności państwowej Kirgiskiej SRR”. Opierając się na tym akcie oraz Konstytucji Kirgiskiej SRR z 1978 roku, w dniu 31 sierpnia 1991 roku Rada Najwyższa uchwaliła „Deklarację o niepodległości państwowej Republiki Kirgistanu”. Od tego momentu Kirgistan stał się państwem niepodległym. Przed młodym państwem stanęło wiele wyzwań, z których najważniejszym było przeprowadzenie demokratycznej transformacji ustrojowej. Nowa demokratyczna Konstytucja została przyjęta 5 maja 1993 r. przez Radę Najwyższą.
Przed Kirgistanem stanęło także zadanie zorganizowania własnych służb specjalnych. Dotychczas istniejące były bowiem częścią ogólnozwiązkowych służb specjalnych. Już 20 listopada 1991 r. dekretem Prezydenta Republiki Kirgizji „O reorganizacji organów bezpieczeństwa państwowego Republiki Kirgistanu” uległ likwidacji Komitet Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) Republiki Kirgizji. Na jego miejsce utworzono Państwowy Komitet Bezpieczeństwa Narodowego. Oprócz niego do 2010 r. istniała także Służba Ochrony Państwowej (SGO), utworzona dekretem Prezydenta Kirgizji z 16 września 1992 r. Zadaniem tej służby specjalnej było zapewnianie bezpieczeństwa: Prezydentowi Kirgizji i członkom jego rodziny, Premierowi, przewodniczącemu Żogorku Kenesza, przewodniczącemu Sądu Konstytucyjnego, a także głowom i szefom rządów innych państw w czasie ich pobytu w Kirgizji.

Convert your PDF to digital flipbook ↗