Agnieszka Rothert, „Dezagregacja polityki”, Warszawa 2010

Powstaje pytanie czy możemy wyznaczyć naukowe ramy analizy zjawisk, które ulegają na naszych oczach coraz większemu skomplikowaniu, a także czy przystają do wyjaśniania przestrzeni polityki – konstrukcji przecież na poły sztucznej na poły naturalnej. Czy jesteśmy w stanie odpowiedzieć na to pytanie patrząc w sposób naukowo konwencjonalny i używając tradycyjnych narzędzi analizy, narzędzi dodajmy trzymanych w uporządkowanych szufladach podzielonych według klucza: dostępne dla nauk społecznych, dostępne dla nauk ścisłych, dostępne dla nauk naturalnych, itd. Aby zrozumieć nasze czasy musimy zrozumieć złożoność i zrozumieć, że istotą nie jest zmiana, bo ta sama w sobie nie jest czymś nadzwyczajnym, ale przyspieszenie i kumulacja zmian. Złożoność jest czymś więcej niż metaforą, stanowi paradygmat, model wyjaśniania zjawisk różnego rodzaju. Złożoność jest kluczem nie tylko do zrozumienia, ale także poradzenia sobie z tym co nas czeka – z niespodziewanością.