Znaczenie rekwizytu w komunikowaniu politycznym nie od razu zostało przez propagandystów, później specjalistów od PR, rozpoznane i docenione. Rekwizyty, w które byli wyposażeni aktorzy na politycznej scenie, często stanowiły przypadkowy element ubioru, przedmiot codziennej użyteczności, stały się istotnym, uznanym elementem perswazyjnym poprzez miejsce, jakie zajęły w społecznej wyobraźni. Działo się tak zwłaszcza wówczas, gdy dobrze oddawały cechy osobowości polityka lub udanie wkomponowywały się w polityczną scenografię.
