Agnieszka Rothert, „Emergencja rządzenia sieciowego”, Warszawa 2008

Rozdział pierwszy dotyczy teorii złożoności, jej potencjału i implikacji wynikających z analizy złożonych systemów adaptujących się także dla nauk społecznych, w tym politologii. Rozdział drugi poświęcony jest sieciom i sieciowości, ich strukturze i dynamice. Rozdział trzeci zajmuje się nowymi formami sztucznej i samoorganizującej się przestrzeni – przestrzeni „konwergencji” technologii, natury i polityki, tworząc specyficzne środowisko kształtowanego przez rozwijające się rozmaite technologie sieciowe. W rozdziale czwartym zaprezentowana została emergencja zjawisk społecznych nazywanych niekiedy „społeczeństwem sieciowym”, ich cech charakterystycznych, swoistej „kultury sieciowej”. Rozdział piąty opisuje wytwarzanie się złożonego adaptującego się rządzenia w postaci zarówno pionowych struktur władzy, jak poziomych powiązań politycznych.