Anna Czyż, Tendencje niedemokratyczne w Republice Słowackiej, Studia Politologiczne vol. 47

Na wybór tematyki badań i rozważań prowadzonych w niniejszym artykule wpływ miały zainteresowania autorki, które koncentrują się wokół procesu demokratyzacji w państwach Europy Środkowej. Republika Słowacka jako niepodległe państwo pojawiła się na mapie Europy z dniem 1 stycznia 1993 roku, kiedy faktem stał się rozpad Czechosłowacji – wspólnego państwa Czechów i Słowaków, które istniało w latach 1918–1939 i 1945–1992. Na początku lat 90. XX wieku w Słowacji przebiegały paralelnie dwa najistotniejsze procesy w najnowszej historii tego państwa: proces przemian politycznych i gospodarczych, zapoczątkowanych „aksamitną rewolucją” w 1989 roku, polegający na przejściu od starego niedemokratycznego reżimu, od realnego socjalizmu, który ukształtował się po II wojnie światowej do nowych form rządzenia, do demokracji parlamentarnej oraz proces budowania własnego, nowego państwa po tzw. „aksamitnym rozwodzie”, czyli rozpadzie Czechosłowacji w grudniu 1992 roku. Jako że od wspomnianych wydarzeń „aksamitnej rewolucji” i „aksamitnego rozwodu” minęło ponad dwadzieścia pięć lat, podejmowanie prób oceny przebiegu procesu demokratyzacji słowackiego systemu politycznego już w ramach niepodległego państwa stało się ważnym wyzwaniem dla badaczy i okazją do pogłębionej refleksji nad stanem demokracji w tym państwie. Celem artykułu jest zatem analiza przebiegu procesu demokratyzacji w Republice Słowackiej po rozpadzie Czechosłowacji, zwrócenie uwagi na pojawiające się dla tego procesu zagrożenia w postaci tendencji i przejawów zachowań niedemokratycznych, czynników, które do takiej sytuacji doprowadziły oraz skutków, jakie ich wystąpienie przyniosło słowackiej polityce wewnętrznej i zagranicznej.

Convert your PDF to digital flipbook ↗