W kontekście zjawisk określanych jako trzecia era komunikacji politycznej, którą definiuje m.in. indywidualizacja relacji polityk – wyborca, zasadne wydaje się poszukiwanie odpowiedzi na pytania o tendencje rozwoju marketingu politycznego. W artykule zaprezentowana jest koncepcja marketingu relacji w polityce. Tłem do rozważań jest systemowo-pragmatyczna teoria komunikowania, zwana inaczej teorią relacji. Pozwala ona na dostrzeżenie znaczenia dialogowego funkcjonowania podmiotów polityki i permanentnych kontaktów polityków z wyborcami.
