Celem opracowania jest ukazanie zależności między rozwojem strategii marketingowych partii politycznych a precyzowaniem ich oferty programowej oraz włączaniem do debaty publicznej toczącej się w różnych kręgach (naukowych, eksperckich, wśród członków partii, dziennikarzy w debatach z udziałem polityków) tematyki dotyczącej głównych kierunków polityki realizowanej na szczeblu lokalnym, krajowym oraz unijnym. Obecnie główne treści polityki wyodrębnione w związku z doskonaleniem oferty wyborczej mieszczą się w kręgu zagadnień, wokół których tworzony jest nowy, zbudowany na bazie krytyki dotychczasowego, model welfare state. Dokonywana przez partie polityczne redefinicja dotychczasowego modelu welfare state włącza z kolei do debaty publicznej problem ich tożsamości ideologicznej. Ważny jest też problem postrzegania proponowanych treści polityki. Jest ono zróżnicowane w zależności od kręgu odbiorców, zasobu informacji, z których oni korzystają, ich stosunku do polityki oraz partii politycznych. Można więc wyodrębnić wiele sposobów postrzegania polityki. Stosowanie strategii marketingowych sprzyja z jednej strony kształtowaniu programów politycznych zawierających złożone i wielorakie treści, z drugiej natomiast – ich uproszczonej interpretacji.
