Jan Garlicki, „Komunikowanie polityczne – od kampanii wyborczych do kampanii permanentnej”, Studia politologiczne vol. 16

sp vol. 16Komunikowanie polityczne zwykle było postrzegane jako ważny element kampanii wyborczej. Obecnie istnieje szereg przyczyn, które sprawiły, że komunikowanie polityczne rozszerza swój zakres i cel oddziaływania poza fazę kampanii wyborczej. Wśród różnych czynników przedłużających proces komunikowania politycznego poza kampanię wyborczą podkreślić należy rosnącą rolę nowych mediów, a szczególnie Internetu, jako źródła wiedzy o polityce oraz forum wymiany poglądów na tematy polityczne. Stopniowo dochodzi do zastąpienia kampanii wyborczej kampanią permanentną, a komunikowanie polityczne przestaje być prowadzone głównie w okresie wyborów, czy w czasie „około wyborczym”, ale staje się procesem realizowanym nieprzerwanie, choć oczywiście ze zmienną intensywnością. Perspektywy kampanii permanentnej są niewątpliwie związane z rozwojem nowych mediów. Zwiększają one interaktywność komunikowania politycznego i stwarzają nowe możliwości samoorganizacji obywateli. Jednocześnie jednak system polityczny stanie się prawdopodobnie szczególnie podatny na profesjonalnie zarządzane działania elit politycznych zmierzające do organizowania i wzmacniania wyrazów poparcia obywateli wobec interesów rządzących. To jest istota kampanii permanentnej.

 

Ten wpis został opublikowany w kategorii Czytelnia, Komunikacja polityczna i oznaczony tagami , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Możliwość komentowania jest wyłączona.