Kwestia legitymacji władzy niewątpliwie stanowi jeden z kluczowych czynników stabilności rządu czy szerzej – stabilności całego systemu społeczno-politycznego funkcjonującego w danym państwie. Od kiedy John Locke, twórca myśli liberalizmu politycznego (1690 r. Dwa traktaty o rządzie), opierając się na doświadczeniach angielskiej tak zwanej „Wspaniałej Rewolucji” (Glorious Revolution – 1688 r.), dokonał niezwykle istotnego rozróżnienia na państwo i rząd – wiadomo już, iż rewolucja czy zamach stanu mogą obalić konkretną ekipę rządową, ale nie są w stanie zniszczyć instytucji państwa.