Miron Łakomy, „Główne cele i kierunki polityki zagranicznej Francji w okresie pozimnowojennym”, Katowice 2012

V Republika jest obecnie jednym z najważniejszych podmiotów stosunków międzynarodowych. Jako członek stały Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, jedno z największych i najbardziej wpływowych państw Unii Europejskiej i Sojuszu Północnoatlantyckiego, jej zdanie ma często zasadnicze znaczenie w sprawach o zasięgu europejskim i globalnym. Francja jest także jednym z najważniejszych partnerów międzynarodowych Rzeczpospolitej Polskiej. Ze względu na specyfikę polityki zagranicznej Francji, jej działalność międzynarodowa bywa jednak często błędnie oceniana przez przedstawicieli mediów, klasy politycznej czy opinię publiczną. W tym świetle, prezentowana monografia stara się zweryfikować te utarte, często niekorzystne dla V Republiki opinie oraz odpowiedzieć na pytanie, jakie są rzeczywiste priorytety jej polityki zagranicznej po zimnej wojnie. Cel ten osiągnięto analizując najważniejsze kierunki aktywności międzynarodowej tego kraju z perspektywy trzech prezydentur po 1989 roku: François Mitteranda, Jacquesa Chiraca oraz Nicolasa Sarkozy. Tym samym, publikacja ta może pozwolić na trafniejsze odczytywanie działań Francji m.in. przez decydentów polskiej polityki zagranicznej. Może być ona także świetnym źródłem informacji na temat polityki zagranicznej V Republiki nie tylko dla badaczy tej problematyki, ale także przedstawicieli mediów, polityków, a także studentów politologii, stosunków międzynarodowych oraz kierunków pokrewnych.