Artykuł poświęcony jest analizie zjawiska celebrytyzacji politycznej. Autor definiując je umieszcza w szerokim instrumentarium postpolityki. Politycy szukając szans na zdobywanie głosów w wyborach oprócz posługiwania się klasyczną komunikacją polityczną prezentującą merytoryczne programy i argumenty w politycznych sporach, starają się także budować swoją sławę i zyskiwać sympatię elektoratu posługując się informacjami o charakterze prywatnym. Artykuł jest zilustrowany polskimi przykładami celebrytyzacji politycznej.
