Robert Łoś, Soft power Unii Europejskiej, Studia Politologiczne vol. 41

Soft power jest pojęciem, które w sensie badawczym jest stosunkowo młode, ale miękka siła stosowana jest w relacjach międzynarodowych od zawsze. Zainteresowanie tematem wynika ze zmian w środowisku międzynarodowym, ale także z rosnącej fascynacji takimi dziedzinami jak marketing polityczny i międzynarodowe public relations. Zainteresowanie zjawiskiem wyraźnie rozwinęło się w latach 90. XX w. wskutek fali deklinizmu. Wiązało się to z tym, iż upatrywano w USA państwo, które chyli się ku upadkowi (decline). Wyraźnie zostało to sformułowane przez Paula Kennedyego, który potraktował USA jako mocarstwo, które tak jak inne w sposób cykliczny traci swe wpływy, ale chce jak najdłużej utrzymać przewagę. Dekliniści przyjęli jako pewnik niezmienną naturę imperium, a co za tym idzie przyjmowali, że wyczerpanie się jego historycznej formuły oznacza jego kres.
Pojęcie soft power zostało dostrzeżone przez wykładowcę Harvardu, Josepha Nyea, Jr., który użył go w swojej książce: Bound to Lead: the Changing Nature of American Power. Następnie wykorzystał ten koncept w roku 2001 w kolejnej pozycji: The Paradox of American Power.

Convert your PDF to digital flipbook ↗