Tomasz Żyro, „Zobowiązanie a to,co polityczne”, Studia Politologiczne vol. 37

Podstawowy problem dotyczy natury zobowiązania. Kiedy jednak podążymy drogą zaproponowaną przez Sokratesa w rozmowie z Kritonem, okazuje się, że argumentacja wprowadza nas w sedno zagadnień związanych z władzą i wspólnotą polityczną. Zobowiązanie  nabiera  cech  polityczności,  umożliwiając  refleksję  nad  miejscem i znaczeniem praw tworzących określony porządek polityczny. Rozważenie ich mocy prowadzi  do  pytania  o  źródła  autorytetu  politycznego  oraz  konsekwencje,  jakie płyną z uznania zobowiązania jako reguły postępowania w wymiarze jednostkowym, jak  i  całej  wspólnoty  politycznej. W warunkach nowoczesności,  kiedy  instytucje demoliberalne  usankcjonowała  zasada  uprawomocnienia,  kwestia  zobowiązania politycznego  staje  się  centralna  w  zakreśleniu  pola  polityki.  Pozostaje  pytaniem otwartym  czy  zobowiązanie,  które  w  porządku  logicznym  jest  przypadłością, w sferze praktyki może w sposób decydujący określać istotę polityki.

Convert your PDF to digital flipbook ↗